Opis
Zeiss Ikon Contaflex Super B obiektyw Tessar 45mm f/2.8
Używany w bardzo dobrym stanie, niewielkie ślady użytkowania na korpusie, migawka sprawna, naciąg działa, selenowy światłomierz reaguje na zmianę oświetlenia, optyka bez rys ale na obrzeżach widoczne odbarwienia – aparat sprzedajemy jako kolekcjonerski, do naprawy itp
W zestawie: aparat
Gwarancja: brak
Wystawiamy paragon lub fakturę VAT-marża
Seria Contaflex to rodzina 35-milimetrowych lustrzanek jednoobiektywowych (SLR) wyposażonych w migawkę centralną , produkowanych przez firmę Zeiss Ikon w latach 50. i 60. XX wieku. Nazwa ta została po raz pierwszy użyta przez firmę Zeiss Ikon w 1935 roku w odniesieniu do lustrzanki dwuobiektywowej 35 mm , Contaflex TLR ; w przypadku wcześniejszego modelu TLR przyrostek -flex odnosił się do zintegrowanego lustra lustrzanego dla wizjera. Pierwsze modele lustrzanek jednoobiektywowych, Contaflex I i II (wprowadzone w 1953 roku) mają stałe obiektywy, podczas gdy późniejsze modele mają wymienne obiektywy; ostatecznie Contaflexy stały się systemem aparatów z szeroką gamą akcesoriów.
Pierwsze lustrzanki Contaflex wprowadzono w 1953 roku, opierając się na ogólnej konstrukcji Mecaflex z migawką centralną Compur i lustrzanką, ale aparaty Contaflex były wyposażone w integralny wizjer na poziomie oka i stały obiektyw. Zaletami korzystania z migawki centralnej są niskie koszty produkcji, kompaktowość, cichsza praca i synchronizacja lampy błyskowej przy wszystkich czasach otwarcia migawki. [ 1 ] : 193 Jednak użycie migawki centralnej w lustrzance wymaga dodatkowych komplikacji mechanicznych, aby naciągnąć migawkę i powrócić lustro po zwolnieniu migawki i nawinięciu filmu; w Zeiss Ikon postrzegano to bardziej jako wyzwanie niż wadę, ale żaden model Contaflex nigdy nie otrzymał lustra szybkopowrotnego.
Dostępny stał się jednak jedynie bardzo ograniczony wybór wymiennych obiektywów. Do modeli I i II, wyposażonych w obiektyw stały, oferowano jedynie trzy dodatkowe konwertery z nasuwanym adapterem, natomiast od modeli III i IV włączono wymienne obiektywy o ogniskowej od 35 mm do 115 mm; w tamtym czasie uważano to za całkowicie wystarczające, ponieważ większość z nich i tak była używana tylko ze standardowym obiektywem. [ 1 ] : 193
Trzy lata później, w 1956 roku, wprowadzono na rynek aparat Kodak Retina Reflex , a następnie Voigtländer Bessamatic i Ultramatic . Rynek szybko rozkwitł dzięki lustrzankom z migawką centralną. Te skomplikowane mechanicznie aparaty wymagały precyzyjnego montażu i wysokiej jakości materiałów. Często wielu producentów aparatów borykało się z problemami z niezawodnością, podczas gdy nieliczne lepsze modele radziły sobie dobrze, sprzedając się w dużych ilościach.
Contaflex Super B wprowadzono na rynek w 1963 roku. Dodano w nim automatyczną przysłonę z priorytetem czasu otwarcia migawki i kilka innych drobnych zmian. Model Super B można rozpoznać po obecności ustawienia automatycznego „A” dla pierścienia czasu otwarcia migawki i skali EV w wizjerze.
