Opis

KIEV 4M z obiektywem JUPITER-8M 2/50 red P

Aparat używany w ładnym stanie, niewielkie ślady użytkowania na korpusie, optyka bez głębszych rys – wewnątrz kilka pyłków, światłomierz reaguje, migawka działa, aparat po serwisie

W zestawie: aparat, obiektyw + oryginalny dekielek, skórzany futerał + pasek

Gwarancja: 1 miesiąc

Wystawiamy paragon lub fakturę VAT-marża.

Kiev 4M – trochę historii: lata trzydzieste ubiegłego wieku to wyjątkowo burzliwy okres w dziejach. Do władzy w Niemczech doszli hitlerowcy, którzy dążąc do hegemonii w Europie wywołali II wojnę światową. W tamtym czasie III Rzesza dominowała na świecie także w dziedzinie aparatów fotograficznych – Leica i Zeiss to dwie marki, które powodowały przyspieszone bicie serca u każdego miłośnika ówczesnej fotografii. Klęska Niemiec i zajęcie połowy ich terytorium przez Armię Czerwoną dla obu tych firm oznaczało poważne kłopoty. Fabryki, w których wytwarzano aparaty zostały przejęte przez Rosjan a następnie wywiezione do ZSRR. Kompletne, niemieckie linie produkcyjne pozwoliły na szybkie uruchomienie wytwarzania sprzętu fotograficznego w Związku Radzieckim. W ten sposób aparaty Leica znów znalazły się na rynku, ale już pod nazwami Fed i Zorka, a produkowany przez Zeiss-a Contax stał się Kijewem (Kievem). Aparaty wczesnych serii były dokładnymi kopiami niemieckich, jednak z upływem lat zaczęły być modernizowane i rozwijane przez Rosjan. Mimo zmian konstrukcyjnych, Kiev 4M, tak naprawdę wciąż pozostał Contaxem.

Produkowane od II połowy lat trzydziestych XX wieku modele Contax II i Contax III (różniły się od siebie głównie tym, że Contax III miał wbudowany światłomierz selenowy, a Contax
II nie) to małoobrazkowe aparaty dalmierzowe. Ustawianie ostrości oparte było o dalmierz, który za pośrednictwem układu optycznego na obraz widziany w matówce nakładał obraz z okna dalmierza. W efekcie obraz widoczny w wizjerze był podwójny. Ostrzenie polegało na obracaniu pierścieniem ostrości obiektywu do momentu, aż obraz w wizjerze był idealnie dopasowany – nieporuszony, pojedynczy i wyraźny. System ten wymagał od fotografującego pewnej wprawy, ale pozwalał na szybką i wygodną obsługę aparatu. Dodatkowym ułatwieniem był światłomierz, który pozwalał wyliczyć odpowiedni czas naświetlania, w zależności od ustawionej przysłony i czułości kliszy (ISO). Rosyjskie wersje od niemieckich oryginałów początkowo różniły się jedynie nazwą. Zdarzały się nawet egzemplarze z niemieckimi podzespołami. Z biegiem czasu Rosjanie modyfikowali aparaty, wprowadzali zmiany. Wersja Kiev 4M weszła do produkcji około 1978 roku. Od Contaxa III różni się przede wszystkim brakiem czasu 1/1250 oraz zastosowaniem w konstrukcji (na niewielką skalę) tworzyw sztucznych.